آموزش روانشناسی و بهداشت روانی

دکتربهروز بیرشک

Behrooz Birashk, Ph.D.
دكتر بهروز بيرشك در سال 1327 در تهران متولد شد. پس از پايان دوره تحصيلات دبيرستاني در دانشگاه ملي به تحصيل پرداخت . در سال 1354 براي ادامه تحصيل در رشته روانشناسي مشاوره در دانشگاه ايلينوي به آمريكا رفت. پس از اخذ مدرك فوق‌ليسانس و دكتري در سال 1359 به ايران بازگشت. در بدو ورود به استخدام وزارت بهداري و بيمارستان رواني رازي در آمد و براي راه‌اندازي دو بيمارستان رواني وابسته به مركز روانپزشكي رازي از طرف بيمارستان به فعاليت پرداخت. پس از جايگزيني وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي به جاي وزارت بهداري در زمره نخستين افرادي بود كه به عزيمت هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران در آمد.

با آغاز دوره تحصيلات كارشناسي ارشد روانشناسي باليني و انيستيتو روانپزشكي وي همكاري در اين دوره را آغاز نمود و مسووليت آموزشي انيستيتو به وي محول گرديد. سپس عنوان معاونت آموزشي انيستيتو و مديريت گروه روانشناسي باليني به وي داده شد. در حال حاضر نيز به عنوان دانشيار ، مسووليت‌هاي فوق بر عهده ايشان مي‌باشد.


مسووليت و عضويت :

1ـ عضو هيات موسس انجمن روانشناسان
2ـ عضو هيات موسس انجمن مشاوره ايران

3ـ عضو هيات موسس انجمن روانشناسي ايران از بدو تاسيس و عنوان رئيس هيات مديره از دي ماه 1378 به مدت دو سال

4ـ عضو هيات موسس بورد تخصصي وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي
5ـ عضو هيات موسس كميته‌هاي فني ـ تخصصي مشاوره در زمينه ايدز ( كميته ملي مبارزه با ايدز )

6ـ عضو هيات موسس هيات تحريريه در نشريه انديشه و رفتار

7ـ عضويت در انجمن روانشناسي آمريكا از سال 1976 ( گروه تخصصي رواندرماني و مشاوره رواني )

8ـ عضو پيوسته ـ فرهنگستان علوم پزشكي


تعدادي از مقالات
ـ عقايدي درباره خصوصيات شخصيتي مشاوران و روان‌درمانگران ، نشريه روانشناسي مركز روانپزشكي رازي ، 1362

ـ مغز مرد ، مغز زن ، تفاوت‌هاي پنهان ، نشريه روانشناسي مركز روانپزشكي رازي ، 1364

ـ بررسي اثر آموزش مادران در كاهش اختلال‌هاي رفتاري كودكان ، فصلنامه انديشه و رفتار ، 1376

ـ بررسي عوامل رواني ـ اجتماعي در بيماران مبتلا به زخم اثني‌عشر ، فصلنامه انديشه و رفتاار ، 1378

ـ پيشرفت در روانپزشكي ، گزيده‌اي از تازه‌هاي پزشكي ، فرهنگستان علوم پزشكي 1376
بر گرفته از خبرنامه انجمن روانشناسی ایران-بهار1379- شماره 10-9
--
اطلاعات اضافي
درباره بهروز بيرشك
دكتر بهروز بيرشك، متولد فروردين۱۳۲۷- تهران
فارغ التحصيل دانشگاه ملى
فوق ليسانس روانشناسى مشاوره - ۱۳۵۳ از دانشكده ايلينوى آمريكا
اخذ مدرك دكترى - ۱۳۵۷ از دانشكده ايلينوى
عضو هيأت علمى دانشگاه علوم پزشكى ايران
فعاليت در انستيتو روانپزشكى تهران
راه اندازى بيمارستان روانى حضرت زهرا (س)
تأسيس اولين انجمن روانشناسى ايران پس از انقلاب با نام «انجمن روانشناسان شاغل»
تدوين نخستين دوره كارشناسى ارشد روانشناسى بالينى در انستيتو روانپزشكى تهران۶۷-۱۳۶۶
همكارى با كميته علوم پايه وزارت بهداشت و درمان
راه اندازى برد تخصصى روانشناسى بالينى و عضويت در آن
رياست يك دوره انجمن روانشناسى ايران
از اعضاى هيأت مؤسس انجمن مشاوره
راه اندازى انجمن موسيقى درمانى ايران و عهده دار رياست آن انجمن
عضو نظام روانشناسى و مشاوره ايران
همكارى با فرهنگستان علوم پزشكى ايران
عضو شاخه پيراپزشكى فرهنگستان علوم پزشكى
عضو انجمن بين المللى درمانهاى شناختى و رفتارى
عضو انجمن درمانهاى اينتگريتيو
مدير گروه روانشناسى بالينى (۶سال)
معاون پژوهشى بنياد دانشنامه بزرگ فارسى (۴سال)
تأليف و ترجمه چندين جلدكتب علمى - پژوهشى از جمله: «آدم سازى» (ترجمه)، «زمينه روانشناسى» (كار مشترك، ترجمه)، مصاحبه روانشناختى با كودك ونوجوان (تأليف)، دايره المعارف زندگينامه علمى دانشوران (ترجمه) و...
عضو هيأت علمى نشريه «انديشه و رفتار»، عضو هيأت تحريريه مؤسسه علوم شناختى و...
چهره مهرگانى امروز، فرزند استاد «احمد بيرشك» از بزرگان فرهنگ اين مرز وبوم است، استاد احمد بيرشك اولين چهره ماندگار همايش چهره هاى ماندگار بود و حالا، فرزند او دكتر «بهروز بيرشك» افتخارآفرين و خدمتگزار رشته روانشناسى در ايران است. شايد سايه گهربار پدرى چنين فرهيخته، سبب گرايش دكتر بهروز بيرشك به مسائل علوم انسانى مى شود تا امروز در جامعه علمى مان از او تحت عنوان يكى از برجسته ترين روانشناسان كشور ياد شود.
بهروز بيرشك در تهران متولد شده است. مقاطع تحصيلى دبستان و دبيرستان را در گروه فرهنگى عصر هدف مى گذراند و پس از اين وارد دانشگاه ملى مى شود. در سال۱۹۷۴ ميلادى پس از به پايان رساندن تحصيلات در دانشگاه ملى، براى ادامه تحصيل راهى دانشكده ايلينوى آمريكا مى شود. يك سال بعد، با اخذ فوق ليسانس روانشناسى مشاوره از (unirersity of Illinois) تصميم به پيگيرى تحصيلات در همان دانشگاه وتا مقطع دكترى مى گيرد. در ۱۹۷۹ ميلادى، مدرك دكترايش را كسب مى كند و در خردادماه۱۳۶۰ به وطن بازمى گردد. همزمان با ورود به ايران، دعوتنامه اى مبنى بر شروع فعاليتهايش از جانب وزير بهدارى وقت دريافت مى كند و بلافاصله كارش را در بيمارستان روانى رازى آغاز مى كند. از آنجا كه بيرشك نخستين كسى است كه با دكتراى روانشناسى از طرف شوراى پزشكى بيمارستان دعوت به كار مى شود، راه اندازى مركز بيماران روانى (وابسته به بيمارستان رازى) در خيابان مقدس اردبيلى فعلى نيز به او واگذار مى گردد. آن مركز با نام بيمارستان حضرت زهرا(س) داير مى شود و به تدريج يكى از بخشهاى زنان بيمارستان رازى نيز به آن مركز منتقل مى شود. كارايى آن واحد چنان بازتابهاى مثبتى دارد كه حتى ترخيص بيماران با سرعت بيشترى صورت مى گيرد. همينطور بيماران در آنجا از فضاى بازى برخوردار بودند و مى توانستند به راحتى بيرون آمده و قدم بزنند. آن مركز در حدود ۳سال فعال بود اما همزمان، بيمارستان ديگرى را در انتهاى خيابان زعفرانيه به بخش مردانه بيمارستان رازى اختصاص مى دهند. بخش مردانه مانند بخش ديگر نمى تواند چندان دوام بياورد و با گذشت يك سال از تأسيس آن، بنياد مستضعفان آن بخش را پس مى گيرد. در نتيجه كار منحل مى شود و دوباره همه به بيمارستان روانى رازى بازمى گردند. هر چند ضمن اين رويدادها، دكتر بيرشك با دودانشكده پزشكى وقت در مقام استاد و مدرس و همچنين با انستيتو روانپزشكى تهران همكارى مى كند.
عشق به كار وخستگى ناپذيرى او در تلاشهاى بى وقفه علمى، مهمترين دليل موفقيت هاى پژوهشى است كه تاكنون در كارنامه كارى اش ثبت شده است. او معتقد است آنكه در رشته روانشناسى كار و تحصيل مى كند حتماً بايد از يكسرى ويژگى ها برخوردار باشد و او از آغاز در پى اين ويژگى ها بوده است «در ابتداى هر ترم، بحث من با دانشجويانم اين است كه يك سرى خصوصيات در هر فرد لازم است تا بتواند وارد اين رشته شود. مثلاً بايد پشتكار و صبر زياد داشته باشد، بايد عاشق رشته اش و مردم باشد، بايد علايق گسترده اى داشته باشد و به آنها توجه زيادى معطوف كند. در برخى تحقيقات حتى تا ۲۴صفت براى افراد فعال در اين زمينه نام برده اند كه بايد بيشتر آنها را داشته باشند. اين وظيفه ماست كه آنها را جذب كنيم، آموزش دهيم و بعد به آنها مسؤوليت بسپاريم. من عاشق كارم هستم و هرگز از آن خسته نمى شوم. در وقتهاى آزادم مطالعه مى كنم يا تا ساعتى بعد از نيمه شب به كار تحقيق و ترجمه و ويرايش مشغولم. حتى اگر مرا به دوره جوانى بازگردانند، باز هم رشته و حرفه انتخابى ام همين خواهد بود.» بهروز بيرشك كه از اعضاى هيأت علمى دانشگاه علوم پزشكى ايران است، اهم فعاليتهايش حول محور بحثهاى رواندرمانى و روانشناسى مى گردد و هر جا كه نياز به كار عملى در اين زمينه است، ردپايى از او نيز ديده مى شود. در سال۱۳۶۴ همزمان با تغييراتى كه در وزارت بهداشت ودرمان صورت مى گيرد، هيأت مميزه مستقر در وزارت علوم، كارهاى دكتر بيرشك را مورد ارزيابى قرار مى دهد و به عنوان يكى از فعالان هيأت علمى حكمى براى او صادر مى كند كه در واقع ايشان اولين نفرى است كه در بيمارستان رازى حكمش ابلاغ مى شود. چندى بعد از سوى دانشگاه علوم پزشكى ايران به نمايندگى در انستيتو روانپزشكى تهران منصوب مى شود. تدريس دروسى كه براى رزيدنت هاى روانپزشكى منظور شده،تدريس روانشناسى و تحقيق در مسائل روانشناسى از جمله همكارى هاى او با انستيتو است. تأسيس اولين انجمن روانشناسى پس از انقلاب اسلامى - با نام انجمن روانشناسان شاغل ـ از ديگر خدمات اوست. اين انجمن به روانشناسان شاغل در وزارت بهدارى تعلق داشت كه فعاليت هاى چشمگيرش با استقبال خوبى مواجه مى شود، نمونه آن كه در حدود ۴۵سمينار سالانه در خصوص مسائل روانشناسى برگزار مى كنند.
خانم دكتر دولت آبادى، آقاى دكتر نامور و برخى ديگر از چهره ها و اساتيد روانشناسى ايران، از افراد همكار در اين انجمن هستند. هنگامى كه دولت وقت فعاليت كليه انجمن هاى علمى را در دهه ۶۰ متوقف مى كند از جمله انجمن هايى كه شامل اين قانون مى شوند، انجمن روانشناسان شاغل است. اگرچه پس از يكى - دو سال دوباره اعلام شد كسانى كه تمايل به راه اندازى مجدد انجمن هاى علمى دارند، مى توانند درخواست بدهند كه انجمن روانشناسان شاغل نيز درخواستى را به وزارت كشور ارائه مى كند و كار آنها از سر گرفته مى شود. البته در حال حاضر اين انجمن فعاليت خاصى ندارد چرا كه مدتى بعد وزارت علوم، انجمن هاى علمى را تحت پوشش خود قرار داد، وزارت بهداشت و درمان نيز يكسرى از انجمن هاى مربوط به خود را زير نظر گرفت. با اين همه، هيچكدام از اين رخدادها سبب توقف برنامه هاى علمى - پژوهشى دكتر بيرشك نمى شود. كما اينكه در سال هاى ۶۷ - ۱۳۶۶ دوره نخست كارشناسى ارشد روانشناسى بالينى توسط ايشان و گروهى از همكاران طراحى و تدوين مى شود كه در حال حاضر بيستيمن دوره فارغ التحصيلى اين مقطع را برگزار كرده اند. برد (Bord) تخصصى روانشناسى بالينى كه امروز به شكل رسمى قريب به ۱۵ سال از عمرش مى گذرد در حقيقت توسط دكتر بهروز بيرشك راه اندازى شده كه خود نيز از اعضاى هميشگى اين برد بوده و هست. او از همان بدو تأسيس انجمن روانشناسى ايران، در آن انجمن عضويت داشته وحتى يك دوره رياست آن را عهده دار بوده است. ضمن اينكه دكتر بيرشك جزو هيأت مؤسس انجمن مشاوره بوده و همكارى اش با آنها همچنان ادامه دارد.


نزديك به يك سال و نيم پيش اولين نظام روانشناسى و مشاوره ايران با حكم سيدمحمدخاتمى وانتخاباتى كه تحت نظر وزير علوم برگزار شد، آغاز به كار كرد كه دكتر بيرشك در اين نظام نيز عضويت دارد. سابقه حضور و فعاليت در انجمن روانشناسان آمريكا، پنج سال همكارى با فرهنگستان علوم پزشكى و عضويت در شاخه پيراپزشكى، عضويت در انجمن درمانهاى اينتگريتيو [Integrative] و انجمن بين المللى درمانهاى شناختى و رفتارى از ديگر سوابق علمى دكتر بيرشك هستند. او كه هنوز به عنوان استاد شاغل به تدريس نيز مى پردازد، به مثابه پدر ركورددار حضور در «اولين» هاست كه برخى از آنها ذكر شد. تأسيس نخستين دوره دكتراى روانشناسى بالينى در ايران به سال هاى ۷۷ - ۱۳۷۶ يكى ديگر از آنهاست كه تدريس عمده دروس دكتراى روانشناسى بالينى و كارشناسى ارشد روانشناسى بالينى در دانشكده پزشكى برعهده دكتر بيرشك بود. او مى گويد: «شايد از اولين كتبى كه در زمينه روانشناسى خانواده در كشور ترجمه شد، كتاب «آدم سازى» از ترجمه هاى من بود كه هم اكنون اين كتاب يكى از كتب درسى روانشناسى خانواده يا خانواده درمانى است و در دانشگاه هاى مختلف تدريس مى شود».
هنگامى كه بهروز بيرشك در سمت معاونت پژوهشى بنياد دانشنامه بزرگ فارسى ، چندسالى را در كنار پدرش استاد احمد بيرشك مى گذراند، دايره المعارف هايى از زندگى نامه علمى دانشوران و دانشمندان آنجا ترجمه مى شد كه از مترجمان اين اثر ، اوست. از ديگر آثار منتشره اش بايد اشاره داشت به كتاب «زمينه روانشناسى» كه اين اثر ترجمه شده با همكارى چندتن ديگر از اساتيد صورت مى گيرد و از بيست سال پيش تاكنون به عنوان كتاب مرجع ستاد انقلاب فرهنگى در دانشگاه ها مورد استفاده است. كتاب تأليفى كوچكى درباره مصاحبه روانشناختى با كودك و نوجوان را توسط جهاددانشگاهى منتشر مى كند. «آموزش نه گفتن» نيز كتابى ديگر است براى نوجوانان در جهت كسب جرأت و آمادگى «نه» گفتن كه دكتر بهروز بيرشك تأليف كرده است.
او تاكنون نزديك به چهل مقاله پژوهشى به رشته تحرير درآورده كه برخى از آنها در ژورنال ها و مجلات خارجى به چاپ رسيده اند. يكى از آنها مقاله اى است به زبان انگليسى به نام «درمانهاى شناختى - رفتارى در هزاره سوم» كه در كتابى حاوى مجموعه آثارى در ارتباط با درمانهاى شناختى - رفتارى منتشر شد. يك سال پيش نيز در ايالات متحده آمريكا يك كتاب با نام International Textbook of psychology چاپ شد كه در واقع بررسى علم روانشناسى در كشورهاى جهان بود و نگارش فصل مربوط به روانشناسى ايران به دكتر بيرشك واگذارمى شود. بسيارى از مقالات ايشان نيز در كنگره و سمينارهاى معتبر جهانى عرضه شده اند. از آن جمله اند: ارائه دو مقاله در سمينار تازه هاى روانشناسى و روانپزشكى در انگلستان، يك مقاله درباره درمانهاى وسواس از ديدگاه شناختى - رفتارى در كنگره ايتاليا ، دو مقاله در باب درمانهاى شناختى در كنگره اروپا (ايتاليا) و آخرين مورد مقاله اى است كه دو هفته قبل به عنوان يكى از اعضاى ميزگردى در كنگره بين المللى يونان از جانب او ارائه مى شود.
تلاش هاى مداوم دكتر بيرشك اگر چه نام آورى را براى او سبب شده اما در مواردى نيز منجر به اخذ تشويق نام ها و لوح هاى تقدير گشته است. كسب لوح تقدير براى يك پژوهش برگزيده در سازمان بهزيستى و يك مرتبه هم از سوى مركز پژوهشهاى وزارت آموزش و پرورش برخى از آن مواردند. از آن جهت كه به موازات خدمات آموزشى، از دكتر بيرشك انتظار تحقيق و هدايت پروژه هاى گوناگون مى رفته است به اين جنبه از كار نيز پرداخته كه حاصل آن راهنمايى ۴۰ پايان نامه در دوره هاى كارشناسى ارشد ودكترى و تعدادى هم در رشته پزشكى بوده است. طرح چند تحقيق در قالب طرح را برعهده مى گيرد كه دو مورد از آنها در سال ۸۳ به عنوان تحقيق هاى برجسته در هفته پژوهش برگزيده شدند. دو تحقيق براى سازمان زندانها تهيه مى كند. اما يكى از مهمترين فعاليت هاى دكتر بيرشك در اين راستا به كارهاى عملى اش در پروژه اى مرتبط با ايدز بر مى گردد. از زمان آغاز به كار كميته كشورى ايدز ،او به عنوان يكى از اعضاى كميته زيرشاخه مشاوره پيشگيرى از ايدز به همكارى با اين كميته مى پردازد كه منجر به راه اندازى بيش از ۷۰ كارگاه براى تخصص هاى گوناگون درنقاط مختلف ايران مى شود. آنها افراد بسيارى را آموزش مى دهند تا در آينده خودشان بتوانند از آموزگاران بعدى باشند. در كنار همين خدمات كه به سفارش سازمان جهانى بهداشت، براى جلوگيرى از ايدز انجام مى شد، كتابى آموزشى را با موضوع ايدز منتشر مى كنند كه هم اكنون در تمام كارگاه ها از آن استفاده مى شود. دكتر بيرشك چهار سال درمقام مشاورعلمى خارجى به فعاليت در كنگره علوم شناختى - رفتارى پرداخته است.
در هيأت تحريريه ۶ مجله علمى - پژوهشى داخلى عضويت دارد. از ميان آنها مى توان نشريه روانشناسى دانشگاه الزهرا (س)، نشريه بهداشت، نشريه روانشناسى دانشگاه تبريز و نشريه روانشناسى و روانپزشكى بالينى ايران را نام برد. اگرچه او با مجلات ديگرى هم به عنوان مشاور همكارى داشته. مثل نشريه پژوهشى روانشناسى، دو مجله پرستارى، مجله پزشكى دانشگاه شيراز و دو مجله پزشكى به زبان انگليسى.
آن هنگام كه دكتر بهروز بيرشك براى تحصيل به آمريكا مهاجرت مى كند، استاد راهنماى او يكى از روانشناسان بسيار مشهور و از شخصيت هاى علمى جهان است. دكتر پترسن كه با داشتن ۹۴ سال سن هنوز زنده اند و با دكتر بيرشك از طريق اينترنت در ارتباط هستند.
دكتر پترسون كه اتفاقاً علاقه زيادى هم به دكتر بيرشك ايرانى دارد، براى او در جايگاه الگوى يك استاد روانشناس قرار مى گيرد. اگرچه در آن مكان كنكور به شكل رايج آن وجود نداشته و دانشجويان موظف به انجام تست هايى مثل تست روانشناختى، تافل و (جى آريى) GRE بوده اند، اما روزى دكتر بيرشك دليل انتخاب شدنش از سوى دانشگاه و دكتر پترسن را از استاد راهنمايش مى پرسد و پاسخى شگفت انگيز دريافت مى كند:«دكتر پترسن گفت من جواب تو را دو هفته بعد مى دهم. در زمان موعد در كلاس نشسته بوديم. كلاسها در آن مقطع تحصيلى از تعداد كمترى برخوردار بودند. اصلاً سيستم آموزش آنها فرق مى كرد كه من هم بعدها سعى كردم مقدارى از آن سيستم را در شيوه تدريس خودم در اينجا بگنجانم. دكتر در جواب من گفت، (ما ضمن اينكه به تستهاى روانشناختى رجوع مى كنيم، يك ارزيابى كلى هم داريم. ولى بيشتر ما محور سنجشمان بر آن بيوگرافى است كه مى خواهيم افراد بياورند. اينكه چه كسانى از لحاظ روحى مناسب اين مسأله هستند!) و به اين ترتيب يكى از بيوگرافى هايى كه به زعم آنها سابقه درخشان و مناسبى هم داشت، من بودم. آن زمان دانشگاه خيلى بودجه نداشت و هنگامى كه من دوره كارشناسى ارشد را گذراندم و درخواست ورود به دكترى كردم، اعلام كردند تا يك سال نمى خواهيم دانشجوى دكترى بگيريم اما مدتى بعد گفتند كه ۳۳ متقاضى دكترى از دانشگاه هاى مختلف (حتى خارج از آمريكا) داريم ولى براى اين رشته فقط يك نفر را مى خواهيم. زمانى كه دانشگاه با اساتيدش مشورت كرده بود، همه آنها متفق القول دست گذاشته بودند روى اسم يك نفر ؛ بهروز بيرشك!».



تاریخ: پنج شنبه 05 فروردين 1389 21:01
افزوده شده توسط: modir
ابعاد: 150 x 243 پیکسل
حجم فایل: 6.54Kb
نظرات: 0
امتیاز: هیچ
دفعات نمایش: 10155