21 درصد ایرانیان از اختلالات روانی  رنج می برند

وي درباره آمار سال 87 اظهار كرد: تعداد مبتلايان به اختلالات رواني در استان تهران حدود 34 درصد بود كه نشان دهنده رشد 60 درصدي مبتلايان به اين اختلالات در طي 9 سال بود.

استاد روان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: اختلالات رواني و رفتاري اختلالاتي شايع هستند و 25 درصد افراد دنيا در طول زندگي خود به آن دچار مي‌شوند.

به گزارش ايسنا،‌ دكتر احمد علي نوربالا در همايش سلامت روان و رسانه‌ درباره اختلالات روانپزشكي و پيامدهاي اجتماعي آن اظهار كرد: اختلالات رواني در همه كشورها و جوامع و تمام سنين و در هر دو جنس ديده مي‌شوند و افراد را در جوامع شهري و روستايي و در گروه‌هاي فقير و غني درگير مي‌كند.

وي افزود: در كشور ما بر اساس مطالعه كشوري سلامت روان كه در سال 78 انجام شد، حدود 21 درصد افراد دچار علائم و نشانه‌هاي رواني بودند و متاهلان نسبت به افراد مجرد وضع بدتري داشتند.

در مطالعه در سال 80، 10/17 درصد از مردم ايران از اختلالات رواني رنج مي‌بردند كه اين آمار در استان تهران حدود 14 درصد بود، البته قرار بود اين مطالعه هر پنج سال يك بار انجام شود، اما به علت عدم همكاري وزارت بهداشت اين مطالعه براي بار دوم در سال 87 انجام شد.

وي درباره آمار سال 87 اظهار كرد: تعداد مبتلايان به اختلالات رواني در استان تهران حدود 34 درصد بود كه نشان دهنده رشد 60 درصدي مبتلايان به اين اختلالات در طي 9 سال بود.

اين استاد روان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران درباره عوامل تاثيرگذار بر سلامت روان اظهار كرد: در اين زمينه عوامل ژنتيك 15 درصد‌ و عوامل اجتماعي 50 درصد نقش دارند.

نوربالا ادامه داد: ‌بر اساس آمار سازمان بهداشت جهاني 150 ميليون نفر در جهان مبتلا به افسردگي هستند، 91 ميليون نفر از سوء مصرف الكل و 50 ميليون نفر از بيمار صرع رنج مي‌برند.

وي با بيان اينكه باري كه اختلالات رواني بر جامعه تحميل مي‌كند، رو به افزايش‌ است، تاكيد كرد: اين بيماري‌ها هزينه‌هاي سرسام آوري از نظر رنج بشري‌، ناتواني و زيان اقتصادي در بر دارد. در سال 1990 ميلادي اختلالات عصبي و رواني عامل 10 درصد از كل سال‌هاي زندگي تعديل شده بر حسب ناتواني بوده است كه اين عدد در سال 2000 ميلادي به ميزان 12و در سال 2002 ميلادي به 13درصد رسيده است و پيش بيني شده كه بار اين اختلالات تا سال 2020 ميلادي به 15 درصد برسد.

اين استاد روان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در ادامه گفت: اختلالات رواني‌، 31درصد سال‌هاي زندگي با معلوليت را تشكيل مي‌دهند، اما بودجه‌هاي سلامت روان اكثر كشورها كمتر از يك درصد هزينه‌هاي كلي سلامت را تشكيل مي‌دهد. با مقايسه اين پيش بيني با جديدترين پيش بيني ‌مربوط به سازمان جهاني بهداشت كه در سال 2008 منتشر شد، در مي‌يابيم كه شرايط كماكان در مورد سلامت رواني‌، نامطلوب خواهد بود، به گونه‌اي كه در سال 2030 ميلادي نسبت به سال 2000 ميلادي بار افسردگي از رتبه چهار به 2‌، حوادث رانندگي در جاده‌ها از رتبه هشت به چهار و خشونت از رتبه 15 به 13ارتقا مي‌يابد.

نوربالا با اشاره به آمار و باري كه مبتلايان به اختلالات رواني به كشورهاي جهان در سال 2002 تحميل كرده است، اظهار كرد:‌ 13 درصد بار بيماري‌ها را اختلالات رواني به خود اختصاص دادند.

اين استاد روان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران درباره تاثير اقتصادي اختلالات رواني اظهار كرد:‌ براساس گزارش سازمان بهداشت جهاني، تاثير اقتصادي مراقبت‌هاي بهداشتي دو اختلال اضطراب و افسردگي بر روي بيمار و خانواده او در بنگلور هند معادل 700 روپيه هندي در ماه (معادل 7 تا 14 روز دستمزد كارگر كشاورزي در هند بود.) در ايران نيز براساس پژوهشي كه در سال 82 در اين زمينه انجام شد، رتبه اول به حوادث عمدي و غيرعمدي و رتبه دوم به اختلالات رواني اختصاص داشت، اما در جنس مونث اختلالات رواني و حوادث عمدي و غيرعمدي رتبه‌هاي اول و دوم را به دست آورده بودند.

نوربالا افزود: در حال حاضر تقريبا ميانگين افسردگي در ايران از منطقه امرو (منطقه مديترانه شرقي)بيشتر است و در زمينه آمار اعتياد نيز ايران پيشتاز است. هرچند كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي اقداماتي براي مبارزه با اعتياد انجام شده، اما چندان موفق نبوده است.

وي درباره آمار مربوط به حوادث اظهار كرد: در ايران سالانه 22 هزار نفر بر اثر تصادفات جاده‌اي فوت مي‌كنند، اين در حاليست كه در افغانستان طبق آمار ملل متحد تلفات غيرنظاميان افغان در سال 2008، 2118 نفر و تلفات غيرنظاميان عراقي در اوت 2009 در عراق 1959 نفر بوده است. در واقع حوادث جاده‌اي در ايران در 70 درصد مواقع به علت عوامل انساني رخ مي‌دهد.

نوربالا با اشاره به ميزان مصرف داروهاي ضد اضطراب گفت:‌ سهم ايران از آمار جهاني 3/2 درصد است كه آمار زيادي محسوب مي‌شود. از سال 2007 تا سال 2009 ميلادي نيز ميزان مصرف داروهاي ضد اضطراب به شدت در ايران افزايش پيدا كرده است.

وي با مقايسه افراد سالم و بيمار اظهار كرد:‌ افراد سالم از نظر جسمي پيشرو و مولد و اشخاصي كه در سلامت رواني به سر مي‌برند، شاداب هستند، اما افراد كه از نظر جسمي بيمار هستند، مورد توجه و ترحم قرار مي‌گيرند، اما بيماران رواني پيچيده‌، مورد ترس‌، خشم و تنفر هستند و انگ زني باعث مراجعه نكردن آنان به پزشك مي‌شود و با اكراه اين كار را انجام مي‌دهند كه نتيجه اين گونه عملكرد برخي مواقع به معلوليت فرد مي‌انجامد.

اين استاد روان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اينكه انگ زدايي از بيماران رواني از مبتلايان به ايدز كمتر است، اظهار كرد: اهميت اختلالات رواني مغفول واقع شده است، اين در حاليست كه براساس پژوهش‌هاي انجام شده ايراني‌ها افرادي نگران‌، غمگين،‌ قانون گريز و غيرقابل پيش بيني هستند و همه اين عوامل خطر بروز اختلالات رواني را افزايش مي‌دهد.

نوربالا در پايان گفت: اختلالات رواني و رفتاري‌، پيامدهاي سنگين و ناگوار اقتصادي‌ و اجتماعي دارد كه در بيشتر جوامع از جمله كشور ايران مورد غفلت واقع شده است، بنابراين در وهله اول‌، بايد از مقوله انگ نسبت به اين بيماران پرهيز و در مرحله دوم به صورت اساسي به پيشگيري و درمان اين اختلالات با اختصاص بودجه مورد نياز اقدام كرد و البته اين موضوع عزمي جدي و همگاني را مي‌طلبد.