روانشناسی برای همه ، ارتباطات روانشناسان با یکدیگر ، مشاوره و آزمونهای روانی
روانشناسی دست و چهره پایه علمی ندارد
روانشناسی دست و چهره پایه علمی ندارد/ رمالی بازاری در یک قدمی
این نوع روانشناسیها ریشه و پایه دقیق و علمی ندارد و بیشتر روی حدس و گمان استوار است.
به گزارش خبرگزاری برنا، این روزها انگار آن قدر شناخت افراد سخت شده است که بیشتر مردم ترجیح میدهند تا با استفاده از متدهای روانشناسی دیگران را بشناسند. شاید به همین دلیل ساده باشد که هر روز از ورژن جدیدی از روانشناسی رونمایی میشود و بالطبع تبلیغات آن نیز به وفور دیده میشود.
روانشناسی چهره، دست، بدن و ... انواع جدید التاسیس روانشناسی اند که البته طرفداران خاص خودشان را دارند. اما سوال این جا است که تا چه میزان می توان به این نوع روانشناسی برای شناخت دیگران تکیه کرد.
عباس رجبی دکترای روانشناسی و استاد دانشگاه در این باره به خبرنگار برنا گفت: این نوع روانشناسیها ریشه و پایه دقیق و علمی ندارد و بیشتر روی حدس و گمان استوار است و متاسفانه برای بازار گرمی و جلب مشتری و درآمدزایی بیشتر این نوع روانشناسیها تبلیغ میشود.
وی با اشاره به این که حتی برخی از افراد ادعا میکنند که با یک نگاه به ویژگیهای شخصی افراد پی میبرند گفت: اینها هیچکدام پایه علمی ندارد این درحالی است که حتی با وجود تستها و مصاحبههای تخصصی روانشناسی باز هم روانشناسان نمیتوانند به طور دقیق ادعا کنند که به تمام ویژگیهای شخصیتی افراد اشراف دارند.
این استاد دانشگاه تاکید میکند:نمیتوان با تکیه بر یک ویژگی چهره یا نحوه قرار گرفتن دست و ...درباره شخصیت افراد نظری قطعی داد اما ممکن است گاهی همبستگی کوچکی بین این ویژگیهای ظاهری و شخصیتی افراد ایجاد شود اما هیچ تحقیقات آکادمیک در این زمینه صورت نگرفته است.
وی در پایان با اشاره به یک حدیث میگوید: در برخی از روایات داریم که اگر در جایی وارد شدید که هیچ کسی را نمیشناختید، برای درخواست و حاجت به افرادی مراجعه کنید که ظاهری آراسته دارند. شاید این توصیه به این دلیل است که وقتی هیچ راهی برای شناخت وجود ندارد ویژگیهای ظاهری می تواند احتمالات را در شناخت بالا ببرد اما به هیچ عنوان این قضاوتهای ظاهری نظر قطعی نیست.
"مصطفی شاکری" کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی و استاد دانشگاه اصفهان با اشاره بر این که تنها به مطالبی می توان علمی گفت که تکرارپذیر باشد به خبرنگار برنا گفت: این گونه روانشناسیها قابلیت تکرار ندارند و معمولا تنها نظر شخصی یک فرد خاص بوده و بیشتر از این که روانشناسی باشد به رمالی نزدیک است!
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که این نوع روانشناسی بیشتر روانشناسی بازاری است ادامه میدهد: هیچ تحقیق علمی در این باره صورت نگرفته است و نمی توان از روی نحوه خندیدن، دستخط، نوع صدا و ... به ویژگی شخصیتی افراد پی برد.
شاکری در پایان میگوید: بیشتر افرادی که از لحاظ ذهنی و هوشی عقب مانده ترند به این نوع روانشناسی جذب میشوند و هرکسی هر ادعایی کند این نوع افراد میپذیرند و به جنبه علمی آن توجه نمیکنند.
نگاهی به توصیههای این نوع روانشناسی مثل این که آنهایی که ابروهای پیوسته دارند حسودند و صاحبان بینی بزرگ خوشقلب هستند و کسانی که دست خود را روی چانه میگذارند قصد اغواگری دارند خود گواه این مدعا است که این گونه تبلیغات بیشتر از این که مبتنی بر واقعیت باشد بر حدس و گمان استوار است. با این حال هستند افرادی که با تکیه بر این نوع شناخت پایههای زندگی خود را بنا میکنند.