رئيس سازمان نظام روانشناسي كشور در گفت وگو با فارس: سن شناسنامه اي نمي تواند تعيين گر زمان ازدواج باشد
خبرگزاري فارس: رئيس سازمان نظام روانشناسي كشور گفت: سن شناسنامه اي نمي تواند تعيين گر زمان ازدواج باشد، بلكه مهم احراز ويژگي هاي ازدواج مانند سلامت و بهداشت روان، تعادل شخصيت، رشد عقلاني، تعهد و مسئوليت پذيري اجتماعي است اما در جامعه امروز سن ازدواج بايد بالاتر از 19 سال باشد
رئيس سازمان نظام روانشناسي كشور در گفت وگو با فارس: سن شناسنامه اي نمي تواند تعيين گر زمان ازدواج باشد
خبرگزاري فارس: رئيس سازمان نظام روانشناسي كشور گفت: سن شناسنامه اي نمي تواند تعيين گر زمان ازدواج باشد، بلكه مهم احراز ويژگي هاي ازدواج مانند سلامت و بهداشت روان، تعادل شخصيت، رشد عقلاني، تعهد و مسئوليت پذيري اجتماعي است اما در جامعه امروز سن ازدواج بايد بالاتر از 19 سال باشد
غلامعلي افروز در گفت وگوبا خبرنگار بهداشت و درمان فارس اظهار داشت: خلقت الهي بر زوجيت استوار است و همه پديده هاي الهي زوج آفريده مي شوند، جز ذات احد اقدس خداوندي كه صمد است و در تقدير همه موجودات، به وي‍‍ژه انسان ها زوج و كفوي متصور است و شايسته است كه همه انسان ها در اولين فرصت مطلوب زوج خود را برگزينند.
وي افزود: بديهي است هر كس خود عمداً با اصل زوجيت مخالفت ورزد و از ازدواج گريزان باشد، همواره با اضطراب و نگراني و دغدغه خاصر مواجه خواهد شد، چرا كه هدف اصلي ازدواج رسيدن به آرامش، كمال و فلاح است.
افروز تصريح كرد: همسر گزيني مهم ترين انتخاب حيات آدمي است به طوري كه در فرهنگ و ارزش هاي والاي اسلامي هر انساني كه مرحله بلوغ جنسي را تجربه مي نمايد و به كفايت هاي شخصي، بلوغ فكري و سلامت و بهداشت رواني نايل مي شود و با بهره مندي از تفكر عقلاني و استدلال منطقي، تعهد و مسئوليت پذيري اجتماعي را احراز مي نمايد، شايسته ازدواج است و در اين رهگذر عوامل اقتصادي و مسائل شغلي و حرفه اي نمي تواند عامل بازدارنده ازدواج باشد.
اين متخصص روانشناسي ادامه داد: لازمه ازدواج، سلامت و بهداشت روان، تعادل شخصيت، رشد عقلاني، تعهد و مسئوليت پذيري اجتماعي است و نه صرف قدرت اقتصادي و اشتغال حرفه اي به عبارت ديگر اصل ازدواج، مستقل از مساله تشكيل خانواده و زندگي مجزا و مستقل و فرزند آوري است.
وي خاطرنشان كرد: صرف سن شناسنامه اي تعيين گر زمان ازدواج نمي تواند باشد، بلكه مهم احراز ويژگي هاي فوق است و البته به مجموعه عواملي هم چون سن، هوش، استعداد، تحصيلات، تربيت خانوادگي و محيط اجتماعي فرد بستگي دارد.
افروز گفت: بسيار بعيد به نظر مي رسد كه در جامعه كنوني و با توجه به پيچيدگي هاي اجتماعي، سن ازدواج و فرزند آوري براي خانم ها و آقايان، قبل از هجده يا نوزده سالگي مطلوب باشد. لذا بدون ترديد احراز ويژگي ها، قابليت ها و كفايت ها مورد نظر براي برخي از داوطلبان ازدواج نيازمد رشد عقلاني و پختگي اجتماعي بيشتري است و اين امر سنين بالاتري را مي طلبد.
رئيس سازمان نظام روانشناسي كشور خاطرنشان كرد: در نهايت اگر فردي از سلامت روان و رشد عقلاني، كفايت هاي شخصي، تعهد و مسئوليت پذيري جدي برخوردار است، هيچ مانعي براي ازدواج ايشان نمي تواند مطرح باشد لذا ممكن است فردي در 21 سالگي اين ويژگي ها را احراز نموده و فرد ديگري در 25 سالگي يا بالاتر بتواند واجد اين ويژگي ها باشد و بعضي نيز شايد به لحاظ عدم تعادل رواني و يا عقب ماندگي ذهني هرگز واجد شرايط ازدواج نباشند.